Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Grammar
Pronunciation
tionscnaitheoir
tionscnamh
tionscnóir
tionscra
tiontaigh
tiontaire
tiontaitheoir
tiontú
tionúr
tionús
tíopa
tíopáil
tiopal
tíopúil
tíor
tíor(th)
tíor(th)úil
tíorach
tíoracha
tíorachas
tíorachasach
tíoradh
tíoraíochas
tiontú could be a grammatical form of:
tiontaigh »
tiontú, m. (gs. -taithe, pl. -tuithe). 1. vn. of tiontaigh. 2. Turning, turn. ~ cinn, turn of head. ~ fód, turning of sods. ~ feithicle, overturning of vehicle. ~ taoide, turn of tide. ~ goile, stomach upset, vomiting. ~ sreibhe, (condition leading to) milk fever. ~ chun creidimh, conversion to religion. ~ focal, translation of words. ~ cait ina chraiceann, wonderful feat of dexterity. 3. Lit: Revocation, annulment. ~ conartha, annulment of contract.
PHRASES
IN FOCLÓIR GAEILGE—BÉARLA
Tiontú thart, ar do sháil, to turn round, on one’s heel.
Tiontú ar clé, ó thuaidh, isteach i gclós, to turn left, north, into a close.
Do cheann a thiontú, to turn one’s head.
An féar a thiontú, to turn over the hay.
Leathanach a thiontú, to turn a page.
Ag tiontú dá eachtra dó, when he was returning from his expedition.
Tá an fheoil ag tiontú, the meat is turning.
Tiontú ar dhuine, to turn towards s.o.; to turn on s.o.
Tá sé ag tiontú ar an Eaglais arís, he is turning to the Church again.
Duine a thiontú chun cúise, chun creidimh, to convert s.o. to a cause. to religion.
Leabhar a thiontú ón Laidin, go Gaeilge, to translate a book from Latin, into Irish.
