Foclóir Gaeilge–Béarla
Ó Dónaill, 1977
An Foclóir Beag
Ó Dónaill & Ua Maoileoin, 1991
English–Irish Dictionary
de Bhaldraithe, 1959
Gramadach
Foghraíocht
streoille
striapach
stríoc
stríocadh
stríocáil
stró
stróc
stróic
stróiceadh
stroighin
stróinéis
stróinse
strompa
strompadh
stróúil
struchtúr
struip
struipeáil
struisire
strupais
strus
stua
stuacach
stróic bain2 buille (aon stróic oibre; gach aon stróic chomh maith leis); sracadh; giobal (tá mo chóta ina stróiceacha); stiall, stráice (stróic aráin, talún)
TORTHAÍ GAOLMHARA
SAN FHOCLÓIR BEAG
SAINMHÍNITHE AGUS ABAIRTÍ
SAN FHOCLÓIR BEAG
balcaisí éadaigh, éadach stróicthe
stróiceadh; sciolladh
briseadh nó stróiceadh le fórsa; pléascadh; tochailt; scoilteadh
scaoileadh; stróiceadh; gearradh gránna, tuile, ruathar (roiseadh cainte, gaoithe)
gearradh ina stráicí; stróiceadh, stolladh; lascadh
stialladh, stróiceadh; racht, rois (stolladh feirge, stolladh gaoithe); neart, fuílleach (stolladh bia, airgid)
banda nó líne chaol atá difriúil i ndath, i ndéanamh etc., lena thimpeallacht, straidhp; stróic, líne (stríoc phinn); scoilt (i ngruaig); smacht, ceannas (thug sé faoi stríoc é)
codanna beaga a dhéanamh (de rud) (stróic sé ina dhá leath, ina phíosaí, é); tarraingt le fórsa, sracadh (stróic mé aníos as an talamh iad; ag stróiceadh a chuid gruaige); strácáil (tá sé ag stróiceadh leis); spalpadh (ag stróiceadh eascainí); stráice (stróiceadh mór oibre)
